Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Valerianella eriocarpa & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Douceto(-di-fru-pelous)

Valerianella eriocarpa

Caprifoliaceae Valerianaceae

Àutri noum : Grasseto, Greisseto, Pan-froument, Pan-dóu-bon-Diéu.

Noms en français : Doucette à fruits velus, Mâche à fruits velus.

Descripcioun :
La douceto-di-fru-pelous es uno planto verd-clar qu'a de fueio pulèu entiero o un pau dentado amé de flour roso. Li ramo que porton li fru s'espessisson de la baso vers lou soumet. Se recounèis subretout à si fru pelous acaba pèr uno pichoto courouno valènt à dire un "calice" mens (o quàsi) tant large que lou fru.

Usanço :
Dèu agué li mémi prouprieta que la douceto. Èi peréu uno bono ensalado champanello.

Port : Erbo
Taio : 5 à 30 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Valerianella
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Valerianaceae

Ordre : Dipsacales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Abriéu à jun

Liò : Tepiero seco - Champ - Sablo - Roucas
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Valerianella eriocarpa Desv., 1809

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Valerianella eriocarpa & Blitum bonus-henricus

RR
CC
C
R
C
C
C
R

Coumpara Douceto(-di-fru-pelous) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò